Πίνακας περιεχομένων:
Η αναχρηματοδότηση ενός στεγαστικού δανείου είναι απλή διαδικασία. Παρέχοντας επαρκές κεφάλαιο σε ένα σπίτι, ένα νέο στεγαστικό δάνειο πληρώνει ένα υπάρχον και ένας δανειολήπτης αρχίζει να πληρώνει για μια νέα υποθήκη. Καθώς η έννοια είναι η ίδια σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, όλα τα κράτη έχουν κανόνες που κάθε δανειστής και δανειολήπτης πρέπει να ακολουθήσουν στις πράξεις αναχρηματοδότησης. Στο Τέξας, οι κανόνες διαφέρουν ελαφρώς από τους κανόνες που εφαρμόζονται σε άλλα κράτη.
Κανόνες αναχρηματοδότησης
Στο Τέξας, οι πράξεις αναχρηματοδότησης όπου οι δανειολήπτες επιθυμούν να λάβουν μετρητά περιορίζονται σε 80 τοις εκατό δάνειο σε αξία (LTV). Αυτό σημαίνει ότι ένα νέο ποσό δανείου δεν μπορεί να υπερβαίνει το 80 τοις εκατό της αξίας ενός σπιτιού. Ο λόγος δανείου προς αξία υπολογίζεται διαιρώντας το νέο ποσό του δανείου με την αξία του ακινήτου. Για παράδειγμα, αν ένας δανειολήπτης επιδιώξει $ 75.000 υποθήκη σε ένα σπίτι αξίας $ 112.000, το LTV θα είναι 67 τοις εκατό, και επιτρέπεται σύμφωνα με το νόμο Τέξας.
Κανόνας τριών ποσοστών
Ο νόμος του Τέξας αναφέρει ότι μόνο το 3% του νέου ποσού δανείου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένα έξοδα κλεισίματος. Αυτά τα έξοδα περιλαμβάνουν την αμοιβή αξιολόγησης, το τέλος μεσίτη, το κόστος μιας έρευνας και τον τίτλο και την αναδοχή. Αυτός ο κανόνας προστατεύει τον οφειλέτη από το να χρεώνεται υπερβολικά τέλη. Εντούτοις, μπορεί να είναι ένα μειονέκτημα για τα μικρά δάνεια, όπου τα τυποποιημένα τέλη κλεισίματος πρέπει να μειωθούν, προκαλώντας κάποιους δανειστές να αποφεύγουν τις αγορές όπου οι τιμές των ακινήτων βρίσκονται στο χαμηλό τέλος του φάσματος.
Κανονισμός 12 ημερών
Σε όλα τα αναχρηματοδοτικά ταμεία εξαργύρωσης του Τέξας, οι οφειλέτες πρέπει να περιμένουν τουλάχιστον 12 ημέρες πριν από την έγκριση του δανείου από έναν ασφαλειοδότη. Αυτό επιτρέπει στον δανειολήπτη χρόνο να βεβαιωθεί ότι μια αναχρηματοδότηση θα εξυπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες του και οι δανειστές να κάνουν ασφαλή δάνεια.
Κανόνες δανείου ιδίων κεφαλαίων
Στο Τέξας, τα δεύτερα στεγαστικά δάνεια και οι πιστώσεις εγχώριας δικαιοσύνης αντιμετωπίζονται ως αναχρηματοδοτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι μια δεύτερη υποθήκη μπορεί να φέρει μόνο το συνδυασμένο ποσοστό δανείου προς αξία (ποσά πρώτης και δεύτερης υποθήκης) στο 80 τοις εκατό. Οι δανειολήπτες επιτρέπεται επίσης να εξασφαλίζουν μόνο ένα δάνειο εγχώριας δικαιοσύνης ετησίως και μόνο μία υποδεέστερη υποθήκη μπορεί να είναι εγκατεστημένη σε μία στιγμή. Οι δανειστές του Τέξας δεν επιτρέπεται επίσης να απαιτούν από τους δανειολήπτες να πληρώνουν χρέη με έσοδα από δεύτερες υποθήκες ή δάνεια εγχώριας δικαιοσύνης.